به گزارش معدن نیوز -استخراج لیتیوم، به عنوان یکی از عناصر کلیدی در تولید باتری‌های قابل شارژ و فناوری‌های پاک، در سال‌های اخیر با رشد چشمگیری همراه بوده است. با افزایش تقاضا برای وسایل نقلیه الکتریکی و انرژی‌های تجدیدپذیر، استخراج این فلز استراتژیک تبدیل به یک صنعت پرسود شده است. اما در پس این پیشرفت‌ها، چالش‌های زیست‌محیطی جدی نهفته است که کمتر به آنها پرداخته شده است.
استخراج لیتیوم عمدتاً از دو منبع انجام می‌شود: تبخیر آب‌های شور و استخراج معادن. در روش تبخیری، حجم زیادی از آب برای جداسازی لیتیوم از آب‌های شور استفاده می‌شود. این فرآیند باعث خشک شدن منابع آبی، کاهش دسترسی کشاورزان محلی به آب و تخریب اکوسیستم‌های طبیعی می‌شود. به عنوان مثال، در مثلث لیتیوم در آمریکای جنوبی که شامل کشورهای بولیوی، آرژانتین و شیلی است، شاهد کاهش شدید سطح آب دریاچه‌ها و تغییرات در زیستگاه‌های حیات وحش بوده‌ایم.
در روش معدنی، حفاری‌های عمیق و استخراج از سنگ‌ها، موجب آلودگی خاک و آب می‌شود. مواد شیمیایی مورد استفاده در استخراج لیتیوم به راحتی به منابع آب زیرزمینی نفوذ کرده و محیط زیست محلی را تحت تاثیر قرار می‌دهند. همچنین، تخریب چشم‌اندازهای طبیعی و انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از فعالیت‌های معدنی، به نگرانی‌های زیست‌محیطی دامن می‌زند.
این آسیب‌ها، علی‌رغم نقشی که لیتیوم در انتقال به انرژی‌های پاک دارد، باعث شده تا فعالان محیط‌زیست و جوامع محلی از دولت‌ها و شرکت‌های بزرگ درخواست کنند که به روش‌های پایدارتر استخراج توجه کنند و نظارت بیشتری بر تأثیرات زیست‌محیطی داشته باشند. پیشرفت فناوری‌های بازیابی و استفاده از منابع بازیافتی می‌تواند راه‌حلی برای کاهش این آسیب‌ها باشد.