معدن‌نیوز بررسی کرد:

کشف بزرگ‌ترین ذخیره لیتیوم جهان زیر یک ابرآتشفشان آمریکایی

پرهام کریمی
کشف بزرگ‌ترین ذخیره لیتیوم جهان زیر یک ابرآتشفشان آمریکایی

زیر یک ابرآتشفشان فراموش‌شده در غرب آمریکا، ذخیره‌ای نهفته است که می‌تواند رقابت جهانی انرژی را به‌طور خاموش دگرگون کند. دانشمندان معدنی را با غلظت‌های غیرمنتظره کشف کرده‌اند. شگفتی واقعی نه تنها در حجم این یافته، بلکه در چگونگی شکل‌گیری آن نهفته است.

زیر یک ابرآتشفشان فراموش‌شده در غرب آمریکا، ذخیره‌ای نهفته است که می‌تواند رقابت جهانی انرژی را به‌طور خاموش دگرگون کند. دانشمندان معدنی را با غلظت‌های غیرمنتظره کشف کرده‌اند. شگفتی واقعی نه تنها در حجم این یافته، بلکه در چگونگی شکل‌گیری آن نهفته است.

محققان در مقاله‌ای که در مجله “ساینس ادونسز” منتشر شده، یک سازند زمین‌شناختی را در زیر این مکان شناسایی کرده‌اند که می‌تواند چشم‌انداز جهانی فناوری انرژی پاک را به‌طور چشمگیری تغییر دهد.

کالدرای مک‌درمیت، با ابعادی به طول ۴۵ کیلومتر و عرض ۳۵ کیلومتر، حدود ۱۶.۴ میلیون سال پیش در پی یک فوران عظیم آتشفشانی شکل گرفت. با گذشت زمان، دریاچه‌ای در داخل این کالدرا ایجاد شد که لایه‌های ضخیمی از خاکستر آتشفشانی و رسوبات غنی از مواد معدنی را جمع‌آوری کرد. این شرایط به پیدایش رسوبات رسی حاوی لیتیوم، از جمله اسمکتیت و به‌طور منحصربه‌فرد ایلیت، منجر شد. آنچه این مکان را از دیگر ذخایر لیتیومی متمایز می‌کند، غلظت استثنایی لیتیوم در لایه ایلیت در منطقه “تکر پس” است.

برآوردها حاکی از آن است که کالدرای مک‌درمیت می‌تواند تا ۱۲۰ میلیون تُن لیتیوم در خود جای داده باشد. ارزش بالقوه این ذخیره حدود ۴۱۳ میلیارد یورو تخمین زده شده است. در صورت توسعه کامل، این کشف می‌تواند وابستگی آمریکا به لیتیوم وارداتی را به‌طور قابل‌توجهی کاهش دهد و هزینه‌های خودروهای برقی و سایر فناوری‌های تجدیدپذیر را پایین بیاورد. این یافته حتی ممکن است از “سالار دو اویونی” بولیوی، که پیش‌تر بزرگ‌ترین منبع لیتیوم جهان تلقی می‌شد، پیشی بگیرد. با این حال، مسیر توسعه این پروژه با موانعی روبه‌رو است.

گروه‌های بومی مانند “مردم کوه سرخ” این پروژه را “استعمار سبز” نامیده‌اند و به خطرات آن برای سرزمین‌های مقدس و مناطق سنتی شکار و غذا اشاره کرده‌اند. اگرچه یک حکم دادگاه فدرال به نفع منافع معدنی صادر شده، اما دانشمندان محیط‌زیست هشدار می‌دهند که استخراج لیتیوم، حتی بدون استفاده از حوضچه‌های تبخیری معمول در استخراج از آب‌نمک، می‌تواند به تخریب خاک، آلودگی فلزات سنگین و فشار بر منابع آبی منجر شود.

نمونه‌های حفاری نشان داد که غلظت لیتیوم تا ۲.۴ درصد وزنی می‌رسد، که به‌مراتب بالاتر از میانگین جهانی برای این نوع ذخیره است که معمولاً کمتر از ۰.۴ درصد است. زمین‌شناسان این غنای غیرمعمول را به یک فرآیند دو مرحله‌ای نادر نسبت می‌دهند. ابتدا، شیشه آتشفشانی غنی از لیتیوم توسط آب‌های قلیایی دریاچه شسته شد و رس‌های اسمکتیت منیزیمی را تشکیل داد. سپس، حدود ۱۶.۳ میلیون سال پیش، طی یک فعالیت مجدد ماگمایی، مایعات هیدروترمال غنی از پتاسیم، فلوئور، روبیدیوم و سزیم، این رس‌ها را به ایلیت تبدیل کردند.

این مایعات از طریق شکستگی‌ها و لایه‌های رسوبی متخلخل حرکت کردند و با ایجاد تحول در مواد معدنی، غلظت لیتیوم را افزایش دادند. تیمی از محققان دانشگاه کلمبیا و شرکت “لیتیوم آمریکن” با استفاده از تکنیک‌های میکروپروب یونی حساس، نمونه‌های ایلیت را تحلیل کردند.