معدننیوز گزارش میدهد:
نبود نظارت، آموزش و ایمنی؛ دلایل تکرار فاجعه در معادن کوچک

حادثهای دلخراش در معدن زغالسنگ مهماندویه دامغان، بار دیگر زنگ خطر ایمنی در معادن کوچکمقیاس کشور را به صدا درآورد. این حادثه عصر روز ۱۸ فروردین ۱۴۰۴، جان هفت تن از کارگران این واحد معدنی را گرفت. گفتنی است این حادثه در پی ورود غیرایمن کارگران به یک تونل متروک و فاقد تهویه کافی رخ داده است؛ موضوعی که بار دیگر ضرورت نظارت مؤثر و اجرای دقیق الزامات ایمنی در معادن کوچکمقیاس را گوشزد میکند.
حادثهای دلخراش در معدن زغالسنگ مهماندویه دامغان، بار دیگر زنگ خطر ایمنی در معادن کوچکمقیاس کشور را به صدا درآورد. این حادثه عصر روز ۱۸ فروردین ۱۴۰۴، جان هفت تن از کارگران این واحد معدنی را گرفت. گفتنی است این حادثه در پی ورود غیرایمن کارگران به یک تونل متروک و فاقد تهویه کافی رخ داده است؛ موضوعی که بار دیگر ضرورت نظارت مؤثر و اجرای دقیق الزامات ایمنی در معادن کوچکمقیاس را گوشزد میکند.
سعید صمدی دبیر انجمن زغالسنگ کشور در گفتوگو با معدننیوز اظهار داشت: این حادثه در ساعت ۱۵:۳۰ زمانی آغاز شد که سه نفر از کارگران جهت بازدید از یکی از تونلهای متروکه وارد محدوده شدند و بهدلیل تأخیر در بازگشت، چهار نفر دیگر نیز برای بررسی وضعیت وارد همان تونل شدند. متأسفانه هر هفت نفر به دلیل نبود اکسیژن کافی در فضا، دچار خفگی شدند و جان باختند. در میان فوتشدگان، سرکارگر و پیمانکار معدن نیز حضور داشتند.
صمدی عنوان کرد که معدن مهماندویه با وجود داشتن مجوز و صورتجلسههای بازرسی، به دلیل مقیاس کوچک و ساختار محدود، جزو معادن عضو انجمن زغالسنگ کشور نبوده و خارج از پوشش نظارتی آن قرار داشته است.
وی افزود: تونل محل حادثه کمتر از ۶۰ متر پیشروی داشته و در طول تعطیلات نوروزی غیرفعال بوده است. آغاز بهکار مجدد این معدن پس از ایام تعطیلات، بدون رعایت استانداردهای ایمنی و بررسی شرایط تهویه، منجر به این سانحه شده است.
به اعتقاد دبیر انجمن زغالسنگ کشور، تکرار چنین حوادثی در معادن کوچکمقیاس، ریشه در فقدان زیرساختهای نظارتی و آموزشی دارد.
حادثه معدن مهماندویه، صرفاً یک سانحه نیست؛ بلکه نمادی از شکافهای ایمنی و نظارتی در بخشی از بدنه معدنی کشور است که بهدلیل عدم تعریف سازوکار مشخص، میتواند به تهدیدی مداوم برای جان کارگران بدل شود.