معدننیوز بررسی کرد:
فولاد بریتانیا به دنبال مشتری داخلی
صنعت فولاد بریتانیا از دولت خواسته است تا در برنامهریزی برای گسترش گسترده تولید برق از طریق انرژی بادی فراساحلی، متعهد به خرید فولاد بریتانیایی شود.
صنعت فولاد بریتانیا از دولت خواسته است تا در برنامهریزی برای گسترش گسترده تولید برق از طریق انرژی بادی فراساحلی، متعهد به خرید فولاد بریتانیایی شود.
تولید برق بادی به یکی از عناصر اصلی سیستم انرژی بریتانیا تبدیل شده و در سال ۲۰۲۳، ۲۹ درصد از برق تولیدشده را تأمین کرده است. با این حال، علیرغم افزایش قابلتوجه تعداد توربینها، تنها ۲ درصد از فولاد استفادهشده در پروژههای بادی فراساحلی بریتانیا طی پنج سال گذشته، در داخل کشور تولید شده است. این آمار بر اساس مطالعهای از شرکت مشاورهای Lumen Energy & Environment و به سفارش گروه لابی UK Steel ارائه شده است.
صنعت فولاد بریتانیا خواستار افزایش چشمگیر این سهم است. جاناتان رینولدز، وزیر تجارت، قصد دارد در بهار امسال استراتژی جدیدی برای صنعت فولاد منتشر کند که در آن راهکارهایی برای افزایش ظرفیت و توانایی تولید فولاد در بریتانیا مورد بررسی قرار گیرد، حتی با وجود چالشهای ناشی از هزینههای کربنزدایی.
گرت استیس، مدیرعامل UK Steel، اعلام کرد که صنعت فولاد فرصت بزرگی در انرژی بادی فراساحلی میبیند، اما از دولت کارگر انتظار دارد تا به استفاده از فولاد ساخت بریتانیا در قراردادهای دولتی متعهد شود.
طبق گزارش Lumen، تقاضا برای فولاد در مزارع بادی فراساحلی بریتانیا قرار است از سال ۲۰۲۶ تا ۲۰۵۰ بهطور متوسط به بیش از یک میلیون تن در سال افزایش یابد و در مقاطعی به بیش از دو میلیون تن برسد. این در حالی است که تقاضا برای دوره ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۵ حدود ۳۰۰ هزار تن در سال بوده است.
با این وجود، بخش بزرگی از این تقاضای آینده مربوط به فولاد صفحهای خواهد بود که در حال حاضر در مقیاس کافی در بریتانیا تولید نمیشود. افزایش تولید داخلی نیازمند سرمایهگذاری شرکتهای خصوصی است که ممکن است بدون تعهد دولت برای اولویت دادن به محصولات بریتانیایی محقق نشود.
استیس تأکید کرد که پر کردن این خلأ در زنجیره تأمین انرژی بادی باید بخش مهمی از استراتژی جدید باشد، زیرا دولت بریتانیا قصد دارد پروژههای بزرگی در این زمینه اجرا کند. گزارش Lumen نشان میدهد که تقاضا برای فولاد در انرژی بادی فراساحلی تا سال ۲۰۵۰ تقریباً شش برابر تقاضای فولاد برای پروژههای دفاعی، بزرگراهها، راهآهن و ساختمانهای دولتی بریتانیا خواهد بود.
محصولات وارداتی معمولاً ارزانتر از فولاد بریتانیایی هستند، بخشی از این موضوع به دلیل هزینههای بالاتر انرژی در بریتانیاست. با این حال، UK Steel استدلال میکند که دولت باید آماده باشد هزینه بیشتری پرداخت کند تا مزایای اقتصادی بیشتری برای بریتانیا حاصل شود، بهجای آنکه پول به خارج از کشور منتقل شود.
استیس در این خصوص گفت: «آیا فقط هزینه را در نظر میگیرید، یا ارزش را هم محاسبه میکنید؟ فولاد بریتانیا باید در قراردادهای دولتی در اولویت باشد و بهصورت پیشفرض در نظر گرفته شود.»
رینولدز اعلام کرده است که دولت قصد دارد روند نزولی صنعت فولاد بریتانیا را معکوس کند، از جمله از طریق یک صندوق ۲.۵ میلیارد پوندی برای سرمایهگذاری در این بخش. بخشی از این بودجه پیشتر به طرح شرکت Tata Steel برای جایگزینی کورههای بلند آلاینده با کورههای قوس الکتریکی در Port Talbot در جنوب ولز اختصاص داده شده و بخش دیگری ممکن است به نوسازی کارخانه British Steel تحت مالکیت چینیها در اسکانهورپ تعلق گیرد.
در انرژی بادی فراساحلی، فولاد صفحهای برای ساخت لولههایی استفاده میشود که برجهای توربین، پایههایی که در بستر دریا قرار میگیرند یا سازههای جکتی برای آبهای عمیقتر را تشکیل میدهند.
بریتانیا در حفظ ارزش افزوده تولید توربینهای بادی موفقیتهایی داشته است. برای مثال، سایت Smulders در نیوکاسل قطعات را مونتاژ میکند و شرکت SeAH در تیساید در حال تکمیل بزرگترین کارخانه جهان برای تولید مونوپایلهایی است که توربینها را به بستر دریا متصل میکنند. با این حال، این کارخانهها به فولاد وارداتی وابسته خواهند بود.